De belangrijkste vijanden van tarwe

Het is de belangrijkste vijand van granen in de lente. In grote getale, kan hij voor een vermindering van het aantal korrels per aar zorgen. Roetdauw ontwikkelt zich door de afgifte van honingdauw. Hij is eveneens drager van de dwergvergelingsziekte wanneer hij in de herfst voorkomt.

Hij is de belangrijkste verspreider van het dwergvergelingsziektevirus, dat leidt tot dwergvergelingsziekte in gerst: aan het einde van de winter, verkleuren de uiteinden van de bladeren (geel gekleurd bij gerst, rood gekleurd bij tarwe en haver). De schade laat zich vooral voelen in vochtige jaren: de aren worden slecht gevoed, wat de opbrengst en de kwaliteit doet verminderen (klein aantal korrels/aar).

Deze bladluis ontwikkelt zich vooral op de onderkant van de bladeren. In geval van grote kolonies, vertaalt de aangerichte schade zich in een vermindering van de opbrengst en een verminderde graankwaliteit bij de oogst. Hij is eveneens verspreider van het dwergvergelingsziektevirus dat leidt tot dwergvergelingsziekte in gerst.

De larven voeden zich ten koste van het graan. Het graan komt tot rijping, maar de grootte ervan alsook de kwaliteit ervan zijn sterk verminderd (vermindering van het gewicht per duizend korrels alsook een verminderde kiemkracht). Een aanval van gemiddeld 15 larven per tarweaar kan de oogst met 4 q/ha doen verminderen.